Bir an gelir,
Bir an gelir,
mutluluğu buldum sanırsın.
İki beden tek yürek,
dört elle sarılırsın.
Fırtınalı aşklar yaşar,
kavrulup yanarsın.
Geceler boyu uyumaz,
gün doğuşlarında yatarsın.
Bazen kuru bir ekmeğe muhtaç,
aç bilaç dolaşırsın,
ama hiç acıkmazsın.
Hergün onlarca güzel görür,
ama sen, sadece onu ararsın.
İncitmekten korkar,
satenlere sararsın.
Buğulu akşamlarda adını,
soğuk camlara yazarsın.
Bütün umutlarını öne alıp
kavuşmayı beklerken,
birde bakmış çoktan ayrılmışsın.
Hani ayrılıklar anlaşarak bitecekti?
Hani herkes el sıkışacaktı?
Hani yıllar sonra hal hatır sorulacaktı?
Hani kimse kahrolmayacaktı?
zaman bile kalmaz o kelimeye.
Herşeyin bittiği an,
buraları sana bırakıyorum,
haydi ben görünmez oldum.
ElVEDA...
mitch./03 Mayıs 2009 Pazar
