Konuşmana gerek yok, herşeyi anlatıyor bakışların.. Gözlerinin içine bakıyorum... Tek bir harfini kaçırmadan dudaklarını öpüyorum...
Dünyadaki gerçeğimdin, buldum işte o sensin yetmezmi? Nereye baktıysam hayalmiş... Yaşıyor olduğum bile şüpheli...
Dahası, umutlu, değildim...
Yaşamaya değer ne kaldığını merak ediyordum, belki diyordum değecek birşey vardır... Belki bu hayat o kadarda boş değildir...
Herşeye rağmen nefes alıyor olmak güzeldi...
İçimde sevgi ararken birden çıka geldin. Bana, kalan en temiz sevginin varlığını yaşattın...
Umutlarıma karşılık verdin, beni hayata bağladın sevdin...
Benden vazgeçtiğini sandığım o gün vardı ya, allak bullak etti hayatımın o anını. Dalgalar birbirine vuruyordu acımasızca, ve köpük köpük kan kusuyordu
hırçınlaşınca deniz...Bir benmiydim bu kadar çaresiz? Sesiz sessiz bakıyordum yüzüne, kinini haykır diye bedenime...Bir avuç kıskançlık değildi bu..Sanki
tümden kaybedilişe başkaldırıydı...Ve gittin...Yıllarca bekledim gözlerime yansımanı..Daldım ufuklara, baktıkça gözümün görebildiği uzaklığın o
bomboşluk hissi, sanki çıkıp gelecekmişsin in bitmeyen süresi, birde o yokluğun, hiçliğin yegane sesi. Seni sevdikçe anlam kazanır... işte bunların
tümümden hepsi...
Yokluğuna korkudan azgın savaşlar verdim hiç bahanesiz... Kudurmuş cengaver oldum davamda süresiz...Ben ki düşünemedim aşkı sensiz..Gittiğin o gece
dalını kırmadığıma yanarım...Ne acınasıdır anlayışı kıt aşklar.
Karanlıkta da geçse hayat bu, neye yarar? Sevilmediği halde sevgi arar...
Son gecemde tinime sardım seni, düştüm yankılanan şarkının peşine. Göz kamaştıran ışık gibiydin içime...
Ellerimde sevecenliğin kokuyordu, ölüm ürpertilerim geldi, yüreğim ezildi, sen varken yanımda ne saçma bir duyguydu bu. Bilmiyordum ki son nefeste
olduğumu...
mitch./05 Temmuz 2009 Pazar
