Dudağımda asılı kaldı adın
Umudun ışığı hiçbir zaman sönmez.
Gizli masum sevgilere inat...
İstesede ona en umarsız aşk bile zarar veremez...Ben seni sevdim.. Avrat yönüne değil.. Melek özüne içlendim...
Aydınlık, fakir sokakların ışıkları loş olur...Kaldırım taşlarına seni sorarım...Ben aşkını... Bulaştığı yerlerde ararım...
Kokun her ırmak gibi denize ulaşır... Açılır dalgalarla boğuşurum...
Rutin sancılarım her rıhtımda kıstırır iskele arasında beni... Acım acım acırım... Acımdan değil... Seni unutmaktan kaçınırım...
Dudağımın Kenarında Asılı Kalan adını uzanıpta atamıyorum...
mitch./19 Mayıs 2009 Salı
